επίσφατος

ἐπίσφατος, -ον (AM)

μσν.

ολέθριος

αρχ.

διαβόητος, δυσφημημένος, με κακό όνομα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + φατός (< φημί «λέγω, μιλώ»). Το -σ- αναλογικό κατά τα θέσφατος, πρόσφατος].